Redeiras e redeiros no Golfo Ártabro Sur: unha mirada ao pasado dun oficio esencial

La Redera (Memoria histórica de Sada)

O oficio de redeiras e redeiros marcou profundamente a historia mariñeira do Golfo Ártabro Sur, sendo unha actividade imprescindible para o desenvolvemento da pesca artesanal. A reparación e confección de redes, que noutro tempo era realizada polos propios mariñeiros, foi asumida maioritariamente polas mulleres, que desempeñaron este labor como parte fundamental da economía familiar.

Tradicionalmente, as redeiras traballaban sen remuneración directa, aprendendo o oficio de xeración en xeración. Ao chegar os barcos a porto, dedicábanse a reparar as redes danadas por enganches, capturas pesadas ou mesmo pola acción de golfiños. Co paso do tempo, esta labor pasou de ser unha contribución doméstica a converterse nun traballo profesional recoñecido, que require formación específica e certificación.

Ademais da reparación, as redeiras eran e son as encargadas de ensamblar os distintos segmentos de rede que chegan en pequenos anacos das fábricas, unindo cada peza para conseguir as dimensións necesarias. Este labor artesanal, que debe realizarse completamente a man, reflicte a habilidade e paciencia necesarias para manter as redes en condicións óptimas.

O traballo das redeiras e redeiros foi tamén esencial para o crecemento económico do sector pesqueiro, permitindo que as embarcacións saísen a faenar con equipos preparados e seguros. Ao longo dos anos, esta actividade artesanal simbolizou o equilibrio entre tradición e innovación, deixando unha pegada profunda na cultura mariñeira do Golfo Ártabro Sur.

Hoxe, aínda que o oficio ten menos peso que noutros tempos, continúa sendo un reflexo da importancia que a pesca tivo e segue tendo na vida das comunidades costeiras, preservando unha herdanza cultural que non debe ser esquecida.